İlk Bilgi

İnsan yorumlarını yaparken acaba bu düşündüklerim doğru mu diye kendini sorguladığına nadir rastlanır. İnsanlar düşündükleri mutlak doğruymuş gibi konuşurlar.

Doğruluk ve yanlışlığı olmayan, beğenilen, tadılan şeyler için de aynı durum geçerlidir. Yalnız o konularda da insanların beğendiklerini doğru imiş gibi savundukları görülür. Halbuki beğenilerinin özünde yatan sebep beğendiklerinin güzelliği değil, beyinlerindeki yapıdır. Bundan dolayı Pakistan'da süslenmiş bir otobüs Türkiye'de abartılı algılanır.

Buna göre bir insanın belki de ilk bilmesi gereken şey mevcut tüm düşünce, seçim ve yaklaşımlarının ana karnındaki oluşumundan başlayan ve şu ana kadar değişmeye devam eden beyninin nörolojik durumunun bir sonucu olduğudur.

Kişi olaylara hem kendisi ve hem de başkaları için bu açıdan baktığında görüntü kökten değişir. Zira karşındaki geçmiş birikiminin zorunlu sonucu olarak öyle düşünmektedir ve beyninde öyle düşünmesini sağlayan nöronlar arası bağlardan oluşan tasavvuru zor karmaşıklıkta fiziksel bir ağ vardır. Özellikle dini, siyasi konulardaki beyinsel oluşumlar, yıllara dayandığı için, beyinde bunlarla ilgili güçlü yapılar vardır. Mevcut bütün gerçek veriler bu güçlü yapılar üzerinden düşünce ve hisse dönüşmektedir. Beynin bir ilginç özelliği ise, bu güçlü oluşumların değişimine yönelik bilgiyi tehdit olarak algılamasıdır. Değişim enerji gerektirdiğinden beyin değişime direnç gösterir.

Toplamda açığa çıkan sonuç, karşıya bir şeyi bilgi olarak aktarmanın dışında tartışmanın hiçbir anlamı olmadığıdır.