His ve Bilgi

Bilgi insanın kafasında his ile bağlanarak durur. Her bilgiye bir his eşlik eder.

Bunun dikkate değer sonuç ve yansımaları vardır.

En önemli sonucu, koşulların değişimi sonucu hislerin de değişmesi ile, daha önce pozitif his yapışık bilgiye, negatif hissin yapışmasıdır. Bundan dolayı daha önce "doğru" dediği o bilgi, insana "yanlış" gözükmeye başlar.

Doğruluk ve yanlışlığın hisle alakası yokken, hükmü önce his verir. Sonra akıl ona göre düşünce üretir.

Bir şeye ilgisi olmayan onun gerekliliğini sorgular. İlgi duyduğu gereksiz işlerin yararlılığını sorgulamak aklının ucundan bile geçmez.

Bir şeyi yapanı sevmezse, doğru o şeyin kötü olmasıdır. Yapanı severse, ona yanlış demek istemez, bunda zorlanır.

Matematik dersini, hocası yüzünden sevmez. Kaktüs sevgilisi, ona gül gözükür.

Bütün bu tantana insanın kafasının içinde olup biterken, gerçek olduğu yerde sabittir.

İnsan beyninde yaşar. Evren gerçeğe göre yürür.